Η ξυλεία που χρησιμοποιείται στην επιπλοποιεία είναι σκληρή ξυλεία που φύεται σε δάση της Αφρικής, της Ασίας, της βόρειας και νότιας Αμερικής , αλλά και στα δάση της Ευρώπης. Εδώ έχουμε δυο κατηγόριες σκληρών ξύλων: τα πλατύφυλλα τροπικής ζώνης (από Ν.αμερικη , Ασία , και Αφρική) όπως το ιρόκο , ντουσιέ , μεράντι , τίκ και τα πλατύφυλλα ευκράτου ζώνης (από Β.Αμερική , Ευρώπη ) όπως δρύς , δεσποτάκη , οξιά , κερασιά και πολλά άλλα.
Στην περίπτωση των σκληρών ξύλων, η επεξεργασία των κορμών έως ότου πάρουμε το τελικό προϊόν, είναι δυσκολότερη, πιο χρονοβόρα και απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις . Λόγω του ότι τα ξύλα αυτά είναι μεγαλύτερης πυκνότητας και ειδικού βάρους, χρειάζεται περισσότερος χρόνος μεταξύ των διαδικασιών επεξεργασίας, όπως περισσότερος χρόνος στο σχίσιμο, περισσότερες ώρες για φυσική ξήρανση και έπειτα για φούρνισμα. Επίσης δεν έχουμε δυνατότητα να έχουμε μακριά ξύλα όπως και μεγάλες διαστάσεις στα πάχη, λόγω της προσπάθειας έλεγχου της υλοτόμησης αλλά και της μεγάλης ζήτησης παγκοσμίως. Μην ξεχνάμε ότι ένα τέτοιο δένδρο χρειάζεται εκατοντάδες χρόνια να μεγαλώσει. Η αλόγιστη κοπή των δασών που παράγουν αυτά τα ξύλα, τις δεκαετίες 60-70-80 έφερε αυτά τα δάση σε σημείο εξαφάνισης. Πλέον από αρκετά κράτη όπως οι ΗΠΑ μέρη του κορμού (ρόζοι, διχρωμίες) που θεωρούνταν ελαττώματα και πετάγονταν , είναι αποδεκτά και πρέπει να υπάρχουν. Αυτό βέβαια πρέπει να το καταλάβει και ο καταναλωτής και να θυμάται ότι το ξύλο είναι υλικό που κατασκευάζει η φύση και όχι κάποια βιομηχανία. Το κάθε κομμάτι είναι διαφορετικό από το άλλο , και ίσως να έχει και κάποια ‘ελαττώματα’ που επηρεάζουν τον αισθητικό τομέα, όχι όμως και την αντοχή. Εάν θέλουμε να έχουμε στο σπίτι μας υλικά ομοιόμορφα, ομοιόχρωμα, με μεγάλο μήκος και απεριόριστο φάρδος, τότε θα πρέπει να πάμε να επιλέξουμε αυτό το υλικό σε ένα κατάστημα πλακιδίων.
Τα ξύλα αυτής της κατηγορίας χρησιμοποιούνται για την κατασκευή επίπλων , κουφωμάτων, στη ναυτιλία, στην κατασκευή μουσικών οργάνων, αλλά και για πατώματα. Εδώ τα ξύλα μας έχουν στάνταρ διάσταση στο πάχος (25mm- 50mm-65mm κ.α ) και στο μήκος , αλλά διαφορετικά φάρδη σε ένα δέμα. Για παράδειγμα εάν θέλουμε πολλά κομμάτια σε φάρδος 20cm για κάποια κατασκευή (παγκάκια, σκαλοπάτια) θα πρέπει αυτά να κολληθούν από μικρότερα. Τα τελευταία χρόνια έχουμε καταφύγει στη λύση, να κατασκευάζονται σε βιομηχανίες σύνθετες πλάκες (πάνελς) από σκληρή ξυλεία.
Έτσι έχουμε στην διάθεση μας μεγάλα κομμάτια για παράδειγμα 32χιλιοστα πάχος Χ 1 μέτρο φάρδος και 2 ή και περισσότερο μέτρα μήκος. Με αυτό τον τρόπο έχουμε μεγάλη απόδοση, συνεπώς καλύτερη τιμή, λιγότερη φθορά, αλλά και μεγάλα κομμάτια στη διάθεση μας για τις κατασκευές μας. Ένα ακόμα πλεονέκτημα των πάνελς είναι ότι με τη μέθοδο του κολλήματος αποφεύγουμε στραβώματα και γενικότερα μεταβολές του υλικού στην πορεία του χρόνου. Η υγρασία της σκληρής ξυλείας πριν χρησιμοποιηθεί θα πρέπει να κυμαίνεται από 12 έως 15% και εδώ επιμελώς θα πρέπει να φροντίζουμε να περνάμε αρκετά χέρια μυκητοκτόνο συντηρητικό και να μην ενδιαφερόμαστε μόνο για το χρωματισμό, το βερνίκι και πόσο τέλεια θα γυαλίζει και θα φαίνεται.
Μην ξεχνάμε ότι τα βερνίκια δημιουργούν μια γυαλιστερή επιφάνεια και εν μέρει μια αδιαβροχοποίηση, ώστε να μπορούμε να τα καθαρίζουμε αλλά και δίνουν μια καλύτερη αίσθηση τονίζοντας τα νερά του ξύλου , δεν μας προσφέρουν καμία προστασία από έντομα. Τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι η έλλειψη επενδύσεων και ενδιαφέροντος έχει αφήσει ανεκμετάλλευτο ένα από τα καλύτερα ξύλα στον κόσμο. Την ελληνική καρυδιά. Τα δέντρα αυτά τα βρίσκουμε σε όλη τη χώρα, ευδοκιμούν ιδιαίτερα λόγω του εδάφους αλλά και του κλίματος. Θα μπορούσαν ακόμα και να καλλιεργηθούν, αντί αυτού ξεριζώνονται και εξάγονται κυρίως στην Ιταλία όπου εισάγονται έπειτα ως έπιπλα ή επεξεργασμένη ξυλεία.
